نژاد گربه پرشین

تماس با کارشناسان

نژاد گربه پرشین

گربه پشمالوی پرشین (Persian cat) یکی از محبوب‌ترین نژادهای گربه در جهان است. جای تعجب نیست، زیرا پرشین که در ایران با نام «گربه ایرانی» شناخته می‌شود، به یکی از قدیمی‌ترین نژادهای گربه در دنیا تعلق دارد. البته، جالب است بدانید گربه‌های پرشینی که امروزه می‌شناسیم، منشأ اصلی‌شان از شرق آسیا نیست، بلکه در اروپا توسعه یافته‌اند.

ظاهر گربه پرشین چگونه است؟

بارزترین ویژگی گربه پرشین، پوشش بلند و ظریف آن با مقدار زیادی موی زیرین است. برای دستیابی به استاندارد نژاد، گربه پرشین باید ویژگی‌هایی فراتر از داشتن پوشش بلند داشته باشد.

به‌طور کلی، گربه پرشین **متوسط تا بزرگ** است؛ وزن گربه‌های نر (Tomcats) می‌تواند تا 7 کیلوگرم و ماده‌ها تا 6 کیلوگرم برسد. بدن این گربه بر روی پاهایی کوتاه و محکم قرار دارد و میان پنجه‌های گرد آن توده‌هایی از مو دیده می‌شود.

علاوه بر پوشش بلند، چهره گربه پرشین نیز بسیار متمایز است: جمجمه‌ای گرد و پهن، گوش‌هایی گرد با توده‌های مو و بینی بسیار کوتاه.

این ویژگی‌های خاص صورت و بینی بسیار کوتاه، ظاهر مشخصی به پرشین می‌دهد اما می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی خاصی شود و انتقادهای جدی را متوجه پرورش‌دهندگان افراطی کند. به همین دلیل، برخی پرورش‌دهندگان استاندارد نژاد قدیمی با بینی بلندتر را ترجیح می‌دهند.

گربه پرشین در چه رنگ‌هایی یافت می‌شود؟

تقریباً تمام رنگ‌های شناخته شده در گربه پرشین دیده می‌شوند.

رنگ‌های تک‌رنگ:سیاه، سفید، و همچنین قهوه‌ای «شکلاتی»، کرم و خاکستری کبوتری «یاسی».
رنگ‌های چندگانه: گربه‌های پرشین دو رنگ و سه‌رنگ (Tortoiseshell) بسیار محبوب هستند.
رنگ‌های خاص:رنگ عجیب «دودی» (smoke) که در آن ریشه موها نقره‌ای سفید باقی می‌ماند، در حالی که بخش زیادی از مو رنگی است. اگر فقط نوک موها رنگی باشد و بخش عمده آن خاکستری نقره‌ای بماند، به آن «سایه‌دار» (shaded) می‌گویند.

گربه‌های پرشین استاندارد نژادی مشترکی با گربه‌های اگزوتیک شورت‌هیر (Exotic Shorthair) و کالرپوینت (Colourpoints) دارند؛ تنها تفاوت‌ها در طول، بافت و رنگ پوشش است. «کالرپوینت» (که با نام‌های «پرشین ماسک‌دار» یا «هیمالین» نیز شناخته می‌شود) از تلاقی نژاد سیامی و پرشین به وجود آمده است و رنگ‌آمیزی نقطه‌ای نژاد سیامی را نشان می‌دهد.

گربه پرشین چه شخصیتی دارد؟

گربه‌های پرشین حیواناتی بسیار آرام و ساکت محسوب می‌شوند.

این ویژگی‌ها آن‌ها را به گزینه‌ای عالی برای نگهداری به عنوان تنها گربه در خانه تبدیل کرده است. همچنین، به دلیل **تمایل پایین به آزادی و گشت و گذار در بیرون، آن‌ها گربه‌های خانگی ایده‌آلی هستند. گربه‌های پرشین از نوازش شدن توسط صاحبانشان لذت می‌برند و حیواناتی بسیار مهربان‌اند.

اگرچه پرشین گربه‌ای آرام و متعادل است، اما در ذات خود هنوز ویژگی‌های شکارچی دارد. حتی آرام‌ترین گربه‌ها نیز باید فرصت کشف، بالا رفتن و بازی کردن را داشته باشند. تأمین سرگرمی در داخل خانه حیاتی است تا گربه شما از نظر جسمی و ذهنی فعال بماند.

تاریخچه نژاد گربه پرشین چیست؟

قبلاً تصور می‌شد که نژاد پرشین از گربه‌های مو بلند منطقه شرق نشأت گرفته است. در قرن هفدهم، گربه‌های مو بلند از ایران (Persia) به اروپا معرفی شدند و گمان می‌رفت که آن‌ها پایه‌های پرورش نژاد پرشین را بنا نهادند.

با این حال، پرشین‌های اولیه شباهت کمی با نژاد امروزی دارند. بر اساس برخی پژوهش‌های ژنتیکی، احتمال می‌رود بخشی از تبار گربه‌های پرشین امروزی از گربه‌های مو‌بلند روسی منشأ گرفته باشد و ارتباط مستقیمی با تبار آسیایی نداشته باشند.

نام «پرشین» تنها زمانی تثبیت شد که اولین انجمن‌های پرورش در اوایل قرن بیستم تأسیس شدند. تا آن زمان، گربه‌های مو بلند عمدتاً «گربه‌های آنگورا»نامیده می‌شدند.

مشکلات سلامتی رایج در نژاد پرشین

به لطف پرورش‌دهندگان متعهدی که به سلامت حیوانات خود اهمیت می‌دهند، گربه‌های پرشین اکنون نسبتاً سالم هستند، به شرطی که رژیم غذایی متعادل و مراقبت منظم داشته باشند.

با این حال، چند بیماری ارثی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد:

1. بیماری کلیه پلی‌کیستیک (PKD): یک تمایل ارثی به داشتن کیست در کلیه‌ها. این بیماری ارثی است و علائم آن اغلب در اواخر زندگی ظاهر می‌شوند. خوشبختانه، یک سونوگرافی ساده از 10 هفتگی می‌تواند به تشخیص PKD کمک کند.

2. آتروفی پیش‌رونده شبکیه (PRA): انحنای شبکیه که می‌تواند منجر به کوری کامل شود.

3. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM):این بیماری قلبی در بسیاری از نژادهای گربه رخ می‌دهد.

تشخیص و مقابله

* سونوگرافی قلب برای تشخیص HCM به کار می‌رود؛ اگرچه قابل درمان نیست، اما تشخیص زودهنگام گزینه‌های درمانی را فراهم کرده و به گربه اجازه می‌دهد عمر طولانی داشته باشد.

* پرورش‌دهندگان حرفه‌ای باید حیوانات خود را به طور منظم آزمایش کنند تا بیماری‌های ارثی را از چرخه تولید حذف کنند.

این نژاد به چه مراقبتی نیاز دارد؟

پوشش پشمالوی پرشین بسیار زیباست، اما باید توجه داشت که گربه‌های مو‌بلند به مراقبت زیادی نیاز دارند.

1. **برس کشیدن روزانه:** ایده‌آل این است که گربه‌های پرشین روزانه برس کشیده شوند تا از گره خوردن موها جلوگیری شود. اگر پوشش گره بخورد، تنها دامپزشک می‌تواند با تراشیدن آن کمک کند.
2. **مراقبت از چشم و بینی:** به‌دلیل بینی کوتاه، این نژاد اغلب به کمک اضافی برای تمیز نگه‌داشتن نواحی چشم و بینی نیاز دارد. یک پارچه مرطوب معمولاً برای تمیز کردن کافی است (از محصولاتی مانند چای بابونه استفاده نکنید، زیرا می‌توانند باعث تحریک شوند).
3. **مدیریت موهای بلعیده شده:** گربه‌های پرشین در هنگام ریزش مو، مقدار زیادی مو از دست می‌دهند. استفاده از **مالت پاست و علف گربه** می‌تواند به انتقال طبیعی موهای بلعیده‌شده از سیستم گوارشی و جلوگیری از یبوست کمک کند.

بهترین تغذیه برای گربه پرشین چیست؟

به‌دلیل ساختار صورت تخت، گربه‌های پرشین هنگام خوردن ممکن است با دهان باز محدودیت داشته باشند، بنابراین رژیم غذایی نرم‌تر برایشان مناسب‌تر است.

بافت غذا: غذاهایی با قوام خمیری (Pulpy) آسان‌تر از تکه‌های بزرگ گوشت خورده می‌شوند.

کیفیت: پیام واضح در انتخاب غذای پرشین این است: هرچه کیفیت بالاتر باشد، بهتر است.

پروتئین: گربه‌ها به پروتئین زیادی نیاز دارند، بنابراین گوشت باید ماده اصلی غذای آن‌ها باشد.

آب‌رسانی: غذای مرطوب گربه (کنسرو/پوچ) معمولاً بر غذای خشک ترجیح داده می‌شود، نه تنها به دلیل ترکیب بهتر، بلکه به دلیل محتوای رطوبت بالاتر. برخی پرشین‌ها ممکن است در نوشیدن آب از کاسه بی‌میل باشند، که احتمالاً به عادت‌های ارثی از نژادهای اولیه برمی‌گردد. استفاده از آب‌نما (Fountains) می‌تواند نوشیدن را تشویق کند.

پیشنهاد مانل پت: برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای ویژه‌ی این نژاد، بهتر است از غذای خشک مخصوص گربه پرشین در سایت مانل‌پت
استفاده کنید این صفحه شامل مجموعه‌ای از برندهای برتر با دانه‌بندی مناسب صورت تخت و ترکیب بهینه‌ی پروتئین و اسیدهای چرب است.

تماس با کارشناسان